Zjawisko nadwydajności mentalnej

Nadwydajność mentalna (z angielskiego: mental overproduction) to jedno z bardziej popularnych zagadnień w dziedzinie psychologii.Wielu ludzi, którzy spotykają się z tego rodzaju pojęciem po raz pierwszy mogłoby również napotkać pewne trudności w kwestii jego samodzielnego, dokładnego wyjaśnienia. Nie zmienia to jednak faktu, iż nadwydajność mentalna-rozumiana i interpretowana społecznie na wiele różnych sposobów nadal jest pojęciem nurtującym wielu doświadczonych psychologów jak i również filozofów.

 

Nadwydajność mentalna obejmuje tak liczne aspekty ludzkiej psychiki, sposobu myślenia oraz osobowości człowieka, że nie należy się bowiem dziwić zaistnieniu pewnego rodzaju trudności w umiejscowieniu jej według tzw. „zero-jedynkowej” struktury jednolitej definicji słownikowej. Szczegółowe zgłębienie genezy tego elementu ściśle umiejscowionego w dziedzinie psychologii człowieka z pewnością naprowadzi nas na pewne rozwiązania i pozwoli na wstępne zrozumienie sensu ogólnego tego oto zagadnienia, jednakże nie będzie ono w miało charakteru globalnego z uwagi na jego indywidualność jednostkową. Na wstępne zrozumienie pojęcia nadwydajności mentalnej składa się bardzo wiele czynników a przede wszystkim nie pozwoli nam w tym czysta teoria albowiem w przypadku każdego człowieka (którego ta cecha bezpośrednio dotyczy) wszelkie symptomy powiązania z tą psychologiczną kwestią ukazują się inaczej.

 

Przede wszystkim w żaden sposób nie należy myśleć o nadwydajności mentalnej jako o cesze psychologicznej będącej wyłącznie wadą, gdyż jest to błędny skrót myślowy i wyjątkowo krzywdzące określenie dla wszystkich tych, którzy jej doświadczają. Nadwydajni mentalni wyróżniają się tym, że cechuje ich większa skłonność do analityczności i szersza aktywność myślowa.Wielu z nich skłonnych jest do szczegółowej i dogłębnej analizy nawet najdrobniejszych fakt ów niekoniecznie stricte wiążących się z problemem bądź tematem, którym zajmują się w danym momencie a znajdujących się w nim jako subtelne dopełnienie kwestii nadrzędnej. Skupiają swoją uwagę nie tylko na generalnym obszarze problemu, ale i na elementach dodatkowych, czasem POZORNIE nieistotnych na etapie poszukiwania rozwiązania, ale niejednokrotnie de facto będących pomocą w sprawnym połączeniu pewnych faktów. Mają oni swoje własne tropy myślowe i ukazują je na różnorodne sposoby, m.in. poprzez grę skojarzeń obcego dla nich problemu z detalami mającymi z nim tożsamy charakter.

 

Nadmierna analiza i aktywność myślowa cechująca ludzi nadwydajnych mentalnie może być zarówno pomocna jak i zgubna-wszystko zależy od stopnia jej intensywności oraz umiejętności pozyskania nad nią kontroli. Ludzie nadwydajni mentalnie czasem zupełnie nieświadomie mogą pozyskać w wyniku niewłaściwego korzystania z obecności analitycznej zdolności pewnego rodzaju komplikacje myślowe przez co odbierana jest jako wada i trudność mogąca zaważyć na codziennym funkcjonowaniu. Zarządzanie pracą i psychologią ludzkiego mózgu ma charakter jednostkowy. Ci, którzy szczególnie nie lubią tak szerokich komplikacji klasycznych ścieżek myślowych mogą potraktować tak szerokie rozwijanie tej umiejętności jak w przypadku nadwydajnych mentalnie jako abstrakcję. Natomiast ludzie nadwydajnie mentalni jako pewnego rodzaju trudność.

 

Kluczem w ich wypadku jest przede wszystkim zdolność do wartościowego wykorzystania nadwydajności mentalnej w sytuacjach, gdy może okazać się ona przydatna. Według wielu doświadczonych psychologów człowiek nadwydajny mentalnie może posiadać w sobie nieodkryte pokłady kreatywności i możliwości do kreacji nieszablonowych, ciekawych rozwiązań w sytuacjach, gdy dla ludzi o mniej rozwiązłym sposobie myślenia ilość pomysłów realizacji wybranych działań wydaje się ograniczona. Nie ma to oczywiście na celu krytyki tej drugiej strony a jedynie obiektywnego spojrzenia na tego rodzaju zjawisko oraz dostrzeżenia wyjątkowości obu stron w sytuacjach umożliwiających im ekspozycję zalet własnych ścieżek myślenia.