W ostatnim czasie dominuje u mnie biel. Pokazywałem Wam łagodny apartament Holly, bardziej kolorowy, ale wciąż na białej bazie dom architekta Finna Juhla, potem był stylowy apartament z Holandii, a następnie mój wakacyjny apartament na Gran Canarii. Nie zmieniamy płyty – nadal zostajemy w tych klimatach.
Page 2 of 9
Chcę Wam pokazać Gran Canarię taką, jaką ja sam ją widziałem i pokochałem, a że moje oczy zazwyczaj są wzniesione w górę, to pokażę Wam tamtejszą architekturę. Przy okazji postaram się wtrącić swoje komentarze, ciekawostki, aby było łatwiej Wam złapać jakiś kontekst, czy zrozumieć pewne mechanizmy. Wierzę, że ten wpis dostarczy Wam inspiracji, a może nawet pozwoli poczuć klimat i ciepło zwrotnikowego słońca.
Jakiś czas temu przez prawie dwa tygodnie relacjonowałem na Instagramie swój pobyt na Gran Canari. Było cudownie, ale cóż, wszystko co dobre kiedyś się kończy, więc nadszedł czas powrotu do Polski i do codziennych spraw. Prawdę mówiąc, choć jestem już w domu, to nadal będę żyć tym czasem, który tam spędziłem – zdjęcia, zapełniające mi dwie, 16-sto gigabajtowe karty pamięci zdecydowanie to ułatwią!
Znalazłem ten apartment całkiem niedawno i od tamtej chwili nie mogę się doczekać aż Wam go zaprezentuję. Oto nadszedł ten czas! Czuję, że wielu z Was będzie mogło podpatrzeć sporo ciekawych i naprawdę pomysłowych rozwiązań, które na dodatek, doskonale wpisują się w obecne trendy w urządzaniu wnętrz.
Już dość dawno zapowiadałem, że na moim blogu chcę regularnie pisać o wystawach, na których byłem. Traktuję to jako pewien motywator dla siebie do tego, aby częściej ruszyć się z domu, nauczyć się obcować ze sztuką oraz o niej pisać. Poza tym uważam, że trochę za rzadko bywamy na różnych wernisażach i fajnie by było to zmienić.
Znalazłem ten dom zupełnie przypadkowo, gdy przeglądałem Pinterest. Uznałem go za ciekawy, więc raz-dwa napisałem do fotografki z pytaniem o pozwolenie na użycie jego zdjęć na blogu. Fotografka się zgodziła, więc zasiadłem do pisania standardowej analizy, tak jak zawsze to robię. Okazało się jednak, że sprawa wcale nie jest taka banalna.
Droga blogerko wnętrzarska, czym dłużej myślę o Tobie, o Twojej pracy, o tym, że uczysz ludzi jak żyć pięknie, modnie i praktycznie, jesteś mentorką, dla wielu autorytetem, tym mocniej mam poczucie, że coś jest mocno nie tak. Hipokryzja, to zbyt poważne oskarżenie jak na mój gust, ale nie potrafię przestać mieć z nią skojarzeń, kiedy o Tobie myślę.
Z tworzeniem wpisów, które należą do jakieś serii, a zwłaszcza serii, gdzie się robi zestawienia jest pewien problem – trudno wymyślić fajny wstęp, bo generalnie za każdym razem można wpisać słowo w słowo, to samo co w poprzednim. Ja postanowiłem zamiast wymyślnego wstępu, napisać zdanie wielokrotnie złożone i dzięki temu problem mam z głowy.
Niedawno spytałem się Was co najbardziej Was wkurza i irytuje w designie. Jedną z rzeczy, która się pojawiała, to była biel, jako dominująca barwa we wnętrzu. To jest zrozumiałe, mamy prawo być już bardzo zmęczeni tą barwą, ale nadal nie można jej odmówić uniwersalności oraz łatwości w tworzeniu aranżacji na jej bazie!
Mieliście kiedyś coś takiego, że kogoś znacie/lubicie/śledzicie w internecie i jesteście bardzo ciekawi tego jak ten ktoś mieszka? Chcieliście zobaczyć jak to co tworzy (za co go podziwiacie) wpływa na to, jak urządza swój dom? Ja tak miałem i jak tylko zdarzyła się okazja, to zaspokoiłem swoją ciekawość.
