Potrzebowałem restartu, odświeżenia myśli, spojrzenia i pragnień. Blog w tym czasie trochę się zakurzył, ale to nic – biorę ścierkę i zabieram się za polerowanie Soczku, aby znów żył! Może na dobry początek zaczniemy od jakiegoś optymistycznego wnętrza?
Page 2 of 9
Jerzy Piotrowicz był Poznańskim artystą, bardzo cenionym w Polsce i na świecie, ale muszę przyznać z delikatnym wstydem, że nieznane mi były jego prace. Kojarzyłem nazwisko, gdzieś tam, w tle się przewijało, jednak na dobrą sprawę nie umiałbym nic na jego temat powiedzieć. Dobrze się złożyło, że pojawiła się okazja uzupełnienia braków w wiedzy, w postaci wystawy prac tego artysty.
Mam dziś dla Was totalną petardę, wnętrze pod każdym względem wyjątkowe i wyróżniające się. Bardzo się cieszę, że na nie trafiłem i jeszcze bardziej się cieszę, że mogę o nim pisać! Ciekaw jestem, czy Wam przypadnie ono do gustu tak jak przypadło mi.
Targi dizajnu, czy w ogóle spotkania skoncentrowane na szeroko rozumianym i pojmowanym dizajnie są okazjami, które warto wykorzystywać. Śmiem twierdzić, że każdy zainteresowany tym tematem powinien przynajmniej dwa-trzy razy w roku być na tego typu imprezie. Niesie to szereg niezaprzeczalnych korzyści, których zwyczajnie nie opłaca się lekceważyć.
Może się mylę, ale chyba każdy z nas potrzebuje czasem pewnego oderwania się, otrząśnięcia ze znanej sobie rzeczywistości, zazwyczaj spotykanych wzorców. Czasem bardzo pragniemy czegoś co miałoby to /coś/ co pobudziłoby w nas rzadko używane zmysły, zmusiło do wyjścia z pudełka, pokazało inny tok rozumowania.
Dziwnie mi z tym. Ten okres zleciał naprawdę szybko i nawet nie miałem jak odczuć pewnych procesów, które towarzyszyły jego rozwojowi. Z jednej strony to super, idę do przodu, działam, upływa sporo czasu i tego nie odczuwam, a z drugiej…no nie wiem, jakoś tak poczułem się nieswojo, gdy sobie uświadomiłem, że 6 marca 2016 roku pojawił się pierwszy wpis, a dziś mija równe dwanaście miesięcy od tamtej chwili.
W ostatnim czasie dominuje u mnie biel. Pokazywałem Wam łagodny apartament Holly, bardziej kolorowy, ale wciąż na białej bazie dom architekta Finna Juhla, potem był stylowy apartament z Holandii, a następnie mój wakacyjny apartament na Gran Canarii. Nie zmieniamy płyty – nadal zostajemy w tych klimatach.
Chcę Wam pokazać Gran Canarię taką, jaką ja sam ją widziałem i pokochałem, a że moje oczy zazwyczaj są wzniesione w górę, to pokażę Wam tamtejszą architekturę. Przy okazji postaram się wtrącić swoje komentarze, ciekawostki, aby było łatwiej Wam złapać jakiś kontekst, czy zrozumieć pewne mechanizmy. Wierzę, że ten wpis dostarczy Wam inspiracji, a może nawet pozwoli poczuć klimat i ciepło zwrotnikowego słońca.
Jakiś czas temu przez prawie dwa tygodnie relacjonowałem na Instagramie swój pobyt na Gran Canari. Było cudownie, ale cóż, wszystko co dobre kiedyś się kończy, więc nadszedł czas powrotu do Polski i do codziennych spraw. Prawdę mówiąc, choć jestem już w domu, to nadal będę żyć tym czasem, który tam spędziłem – zdjęcia, zapełniające mi dwie, 16-sto gigabajtowe karty pamięci zdecydowanie to ułatwią!
Znalazłem ten apartment całkiem niedawno i od tamtej chwili nie mogę się doczekać aż Wam go zaprezentuję. Oto nadszedł ten czas! Czuję, że wielu z Was będzie mogło podpatrzeć sporo ciekawych i naprawdę pomysłowych rozwiązań, które na dodatek, doskonale wpisują się w obecne trendy w urządzaniu wnętrz.
